حسادت یکی از احساسات پیچیدهای است که در کودکان به شدت بروز میکند. این احساس را میتوان نوعی ترس یا خشم دانست که از احساس کمبود محبت یا توجه به دیگران ناشی میشود. حسادت در کودکان از نظر روانشناسی بهویژه در سالهای اولیه رشد بسیار شایع است و میتواند تأثیرات قابل توجهی بر رفتار و روابط اجتماعی آنان داشته باشد. در این مقاله به بررسی شناخت مفهوم حسادت در تربیت کودکان و ریشههای حسادت در کودکان و راهکارهای موثر برای مدیریت این احساس در روند تربیت آنان میپردازیم.
جهت دریافت اطلاعات در خصوص ثبت نام و یا برای مشورت با مرکز آموزش تخصصی پیش دبستانی و مهدکودک هوشمند و سه زبانه قاصدک به شماره 02122939414 تماس حاصل نمایید.
فهرست محتوا
حسادت در کودکان به عنوان یک احساس ناخوشایند که ناشی از نگرانی از دست دادن محبت یا توجه والدین است، تعریف میشود. این احساس میتواند به دلایل مختلفی مانند ورود یک خواهر یا برادر جدید، توجه بیش از حد والدین به یک کودک دیگر، یا حتی موفقیتهای دوستان همسال ایجاد شود. از دیدگاه روانشناسی، ریشه حسادت در کودکان ممکن است به نوعی کمبود اعتماد به نفس و احساس ناامنی برگردد.
حسادت در کودکان ممکن است در سنین مختلف به شکلهای متفاوتی بروز کند. بهطور کلی، این احساس در سنین سه سالگی بسیار شدید است و به مرور زمان و با افزایش سن، معمولاً در حدود هشت سالگی کاهش مییابد. در خانوادههایی که تعداد فرزندان بیشتر است، حسادت کمتر مشاهده میشود، اما در میان کودکانی که اختلاف سنی آنها حدود یک و نیم تا سه سال و نیم است، این احساس بسیار شایعتر است.
مطالعه بیشتر: برای کسب آگاهی بیشتر در خصوص اینکه بهترين زمان جدا كردن اتاق كودک چه زمانی است؟ و چه مواردی رو باید رعایت کنیم، کلیک کنید.
حسادت در کودکان ممکن است به شکلهای مختلفی بروز کند. برخی از کودکان به طور مستقیم به کودک دیگری حمله میکنند یا رفتارهای خشونتآمیز نشان میدهند. برخی دیگر ممکن است به نحو مبالغهآمیز و حتی دروغین محبت خود را نسبت به دیگری ابراز کنند. شکل دیگری از بروز حسادت در کودکان، بازگشت به رفتارهای بچگانه است. به عنوان مثال، کودکی که قبلاً از جای خود ادرار نمیکرده است، ممکن است دوباره این کار را انجام دهد یا رفتارهای مانند مکیدن انگشت را از سر بگیرد.
برای جلوگیری از بروز حسادت و رقابتهای کودکانه، والدین باید به چند نکته توجه کنند. در ادامه به برخی از این راهکارها اشاره میکنیم:
مادر باید به کودک بزرگتر نشان دهد که او نیز همچنان مورد علاقه و محبت خانواده است. این کار میتواند با توجه بیشتر به نیازها و احساسات او صورت گیرد.
کودک دو ساله باید به تدریج به تنهایی بازی و خوابیدن عادت کند تا وابستگی او به مادر کمتر شده و از دیدن محبتهای مادر به نوزاد جدید ناراحت نشود.
پیشنهاد میشود که کودک بزرگتر به مهدکودک یا زمین بازی برود تا مادر فرصت کافی برای رسیدگی به نوزاد را داشته باشد و حسادتها کمتر شود.
مادر میتواند به کودک نشان دهد که در مراقبت و محبت به نوزاد با او شریک است. این کار میتواند حس مسئولیت و اعتماد به نفس در کودک را تقویت کند.
کودکی که حسادت میکند، نیاز به توجه و تشویق بیشتری دارد. اگر بتواند آزادانه بازی کند و تجربههای خود را بدون ترس از قضاوت بیان کند، مطمئناً حسادتهای او به مرور کاهش مییابد.
والدین در کاهش حسادت کودکان نقش کلیدی دارند. آنها باید با رفتارهای محبتآمیز، توجه به نیازهای هر کودک، و ایجاد فضای مناسب برای ابراز احساسات، به کودکان خود کمک کنند تا این احساس را به درستی مدیریت کنند. همچنین والدین میتوانند با دادن فرصتهای برابر به هر کودک، از بروز حسادت جلوگیری کنند.
بیشتر بخوانید: اگر می خواهید در مورد شناخت مفهوم لجبازی در روانشناسی کودک بیشتر بدانید و راه های مقابله با آن چه کاری باید انجام داد؟، کلیک کنید.
حسادت در کودکان از جمله احساساتی است که نیاز به مدیریت دقیق دارد. والدین باید با درک درست از ریشههای این احساس و استفاده از راهکارهای مناسب، به کودکان خود کمک کنند تا این احساس را به درستی مدیریت کرده و از تأثیرات منفی آن بر روابط اجتماعی خود جلوگیری کنند.
حسادت در کودکان یک احساس ناخوشایند است که ناشی از نگرانی از دست دادن محبت یا توجه والدین است. این احساس به دلایلی مانند ورود یک خواهر یا برادر جدید یا توجه بیش از حد والدین به یک کودک دیگر رخ میدهد.
با ایجاد احساس امنیت، ایجاد استقلال در کودک کوچکتر، استفاده از مهدکودک و فضاهای بازی، و شراکت کودک در مراقبت از نوزاد میتوان حسادت در کودکان را کاهش داد.
والدین نقش کلیدی در مدیریت حسادت کودکان دارند و باید با رفتارهای محبتآمیز و توجه به نیازهای هر کودک، از بروز حسادت جلوگیری کنند.
منابع: